Wat is het verschil tussen een CF AD of GC
Het verschil tussen een CF een AD
of een GC gestemde trekharmonica kan je het beste ontdekken door
naar de verschillende instrumenten te luisteren: Van boven naar
beneden kan je luisteren naar een Mazurka in CF daarna dezelfde
mazurka en AD en vervolgens in GC.
Maar wat klinkt er dan precies anders op een CF een AD en een
GC?
Bij een CF gestemde trekharmonica is de C de zesde knop.
Bij een AD gestemde trekharmonica is de A de zesde knop;
Bij een GC gestemde trekharmonica is de G de zesde knop.
Op het onderstaande pianoklavierschema lopen de noten in toonhoogte omhoog van links naar rechts. De hoogste noot is de hoge C, de meest rechtse knop. (knop 6 bij een CF) . Twee toetsen lager staat de A (knop 6 bij de AD) en drie toetsen lager staat de G (knop 6 bij de GC)
Kort samengevat zou je dus kunnen denken dat een GC drie
tonen lager is dan een CF en een AD twee tonen lager is dan een
CF.
Maar dat is niet helemaal correct. De afstand tussen de B en de
C is niet een hele toon, maar een halve toon (vandaar ook dat de
zwarte toets ontbreekt).
Het toonhoogte verschil tussen een AD en een CF is anderhalve
toon en tussen een GC en een CF twee en een halve toon.
Dus: de laagste van de drie is een GC, als je daarop speelt word het stuk dat je speelt in zijn geheel twee en een halve toon lager, ten opzichte van een CF. Dan komt de AD, deze is ten opzichte van de CF anderhalve toon lager.
Verschillen in het notenschrift maar niet in de cijfers
Wanneer je het notenschrift met cijfers gebruikt maakt het spelen op een AD een GC of een CF geen verschil, zolang je de cijfers volgt. Wel krijgt de baspartij andere bassen.
Hieronder heb ik van de mazurka die je hierboven hoort de eerste
vijf maten van de CF de AD en de GC versie onder elkaar gezet,
dan zie je dat de toonhoogte in de bladmuziek aansluit bij wat
ik zojuist verteld heb.
De cijfers onder de noten blijven echter hetzelfde!
Voor aan de notenbalk zie je een aantal #(lees kruizen). Dat leg ik wellicht nog wel eens een keer uit, maar heeft te maken met het feit dat de toonafstand tussen onze noten niet altijd een hele noot is, maar soms ook een halve (zoals tussen de B en C)